Çocukluğumuzda yuvarlak, pürüzssüz olarak kestiğimiz fındık dallarının ucuna ip bağlanacak şekilde bıçakla kazıyıp yay yapardık. Yine fındık dalından ince ince dalları kesip ok yapar, sonra da, ya Tarkan olurduk yada kızılderili olur oynardık.  O zaman söyleseler yayların ve okların ana vatanı Kızıl Derililer diye düşünürdük. Malum Televizyonlardan öyle görmüştük. Bir yandan Türkçülük adına kendi dilimizi konuşamazken, Türk kültürünüden bi haber bir kitle vardı. En azından bu bölgeler böyleydi. Tabi birde medyanın dayadığı filimlerin etkisinde kalmayan olmazdı. 

 

   1970 li yılların sonunda, Yay olarak oka benzer bir çubuğa ip bağlayıp,ipin ucuna da gerçek okumuzu takarak, İleri geri sallayarak uzun mesafeye ok atmaya çalışırdık. Bu oklar Fındık yayından yaptığımız oklardan daha hızlı giderdi. Çocukluğun verdiği ve o dönemin Hopasındaki arazi bolluğunu düşününce Her yerde ok atabiiyorduk. Ne insana ne de Binalara zarar vermeden oynayabiliyorduk. 

 

   Günümüzde de maalesef böyle bir yer bulma şansımız olmuyor. Her yer bina dolu. Uzun mesafeye atarsak bir kaza çıkma olasılığı çok yüksek olur.